@senkendinibul

...

*

KARANLIK !..

*

Ne  muâzzâm

bir yokluk

Ve

    Hiçlik !..

*

Orası

 tanımsız

olduğu için mi

bu kadar

    manyetik ?..

*

Veya

 çok mu

     aydınlık ?..

*

Ve

Biz

 gözümüzü

âmâ eden

bu ışığa

 baktığımızda

her yeri

kesif ve belirsiz

 hissediyoruz...

*

Frekanslarımızı

allak bullak eden

bu alanda

nasıl

 rahat edilebilir ,

ve

kim

kendini

teslim edebilir

bu  belirsizliğe ?..

*

Bu saha

gerekli mi

ve

bize neyi öğretiyor

ve

 işâret ediyor ?..

*

Nasıl bir

dönüşüme sokuyor ?..

*

Kutupsallık ve

 sıkışma mı

 bizi ;

yüzleşmeye

     sevk ediyor ?..

Ve

 tekâmül

sarmalında

NÕTR BİLİNCE ,

SAF  BİLİNCE

bizi ;

sıçratacak

şey ne ?..

*

Bu noktada

insan ,

nasıl bir

deneyime giriyor ?..

Nasıl bir

 farkındalıkla

bakar ise

' TECRÜBE '

gayretin

üstünde bir

' OLUŞ '

   hâlini alır ?..

*

*

EVET !..

*

Herşey ,

nasıl da

 muâzzâm

 ve

yerli yerinde...

*

AYDINLIK

 ve KARANLIK

AYNI ŞEY !..

*

VE

BİZ HEPSİNE

AYNI ANDA

HİZMET EDİYORUZ !..

*

' İçime Ağladım '!..

*

Onun yokluğuna

 dayanamadım !..

*

Çünkü ;

 karanlığımdan

aydınlığıma vardım

   her ' SEFER ' imde !..

*

Çünkü ;

karanlığımla aydınlığım

aynı şey ,

içiçe

 ve

birbirine her ' An '

 hizmet ededururlar !..

*

' Şeytan 'ımı ,

meleğim bilmeden

nasıl

 ulaşabilirdim kendime ?..

*

 ' Kendi ' min ;

 insan olduğunu

zannederek

 nerdeyse bir

ömrü

 geçirdiğim ' an ' ları

' VÂROLUŞ 'a

 nasıl iâde edebilir,

 nasıl

teslim OLabilirdim ?..

*

' Ben ' sandığım

bunca

kimlik ve kişilikten

nasıl arınabilirdim ?..

*

Ve

Asıl OLan

değerlerime

ve

' İlâhî Bilince '

 Ve

' Yuvam ' a

nasıl

 ulaşabilirdim ?..

...ÖZ...




SEN!..
EBEDΠ
ÖLÜMSÜZ
RUHΠ
ve 
İLÂHÎ
 VARLIKSIN !..

Şu ' An '
 İnsan Olmayı 
   Deneyimleyen...
Ve...

SEN !..

" O ' NDAN GELDİN !..

YİNE

 O' NA

    DÖNDÜRÜLECEKSİN !.. "