@senkendinibul
...
#SIRLI
GECENİN
ISSIZINDA
VE
SESSİZLİĞİN
SESİNDE
DEMİRDEN
BİR
ŞİMŞEK
HİZÂLANDI...
MİSK- Ü ÂMBER
SARDI
DALLARI...
VE
VE
ZÜMRÛD
BİR
BİR
GÖLÜN
ORTASINDA
KÂLB
KÂLBE
KARIŞTI...#
KÂLB
KÂLBE
KARIŞTI...#
....ÖZ...
Gönül gözünle;
gördüğün veya
göremediğin her şey
'ÂŞK' tan yaratılmıştır...
gördüğün veya
göremediğin her şey
'ÂŞK' tan yaratılmıştır...
Her varlık ve her
oluşum ve mevcûdât...
oluşum ve mevcûdât...
Ruhun sesidir o...
Durmadan boşluğunu
hissettirir de arar ,
mecnûn eder de seni;
karşı koyamazsın
hiçbir ân..
VE FAKAT
Acılar, ölümler, savaşlar ,
kayıplar ve trajediler
unutturmaya çalışır
bu arayışını...
NEREDEYSE
BAŞARIR GİBİ OLUR...
HUZŪR , KORKUYA
MUTLULUK DA
HUZURSUZLUĞA
BIRAKIR ÇOK
GEÇMEDEN YERİNİ...
TÜKENME HİSSİ ALIR
HER YANI...
*
VELHASIL;
İNSÂNOĞLU
NEDEN SEVMEYİ
UNUTMAYA BAŞLADI?..
En büyük korkusu nerdeyse;
SEVMEK VE SEVİLMEK
oldu diye
bir daha düşünmeli...
*
Duygular;
bir nehir gibi ,
kanından fışkırırcasına
dolaşırken damarlarında,
çok yazık ki
yakınlaşmak ve sevilmek,
neden en büyük korku
hâlini aldı?..
*
SEVGİYİ
BULMAK ZORDUR!..
ANCAK ONU HAYATINA
KABÛL ETMEK
DAHA ZORDUR!..
ÖNCE ,
KENDİNİ SEVMELİSİNDİR!..
ÖNCE ,
KENDİNİ AFFETMELİSİN!..
VE ÖNCE ,
KENDİNİ SARIP
SARMALAMALI VE
KUCAKLAYABİLMELİSİN!..
VELHÂSIL-I KELÂM
BİLHASSA DA
İÇTEN BİR İNSAN
OLABİLMELİ ve KİN
GÜTMEMELİ, KİBRİ
VE GURURU
ATABİLMELİSİN...
VE
ÇÂRENİN KENDİ
İÇİNDE VE SENDE
GİZLENMİŞ OLDUĞUNU,
BUNUN EN MUÂZZÂM BİR
BÜTÜNLEŞME YAŞATACAĞINI
HİSSEDEBİLMELİSİN...
*
BÜTÜN KORKULAR;
ÖLÜMÜN TÜREVLERİDİR
ASLINDA!..
Bütün korkuların;
ölümden
geldiğini bilirsen, bu
kapının SEVGİ ve ÂŞKtan
yaratılmış bir anahtarla
açılacağını da ve 'benlik'
denilen o devâsâ gölgenin
ölümüyle dönüşümünün
ve müşâhadesinin
bununla olacağını da
aslında derinlerinde
bilirsin...
Ama ne yazık ki
'ÂMÂ' bir kâlb ile
onu karanlıkta
nasıl bulabilirsin?..
*
İŞTE O YÜZDEN
İNSANI EN ÇOK
SEVMEK VE SEVİLMEK
KORKUTUR!..
YA YOK OLURSA ,
BU SEVGİDE
KAYBOLURSA,
YA ÖZGÜRLÜĞÜ
VE BENLİĞİ YİTER
GİDER VE ONA
BİR ŞEY KALMAZSA!..
*
O zaman gerçekten
YOK OL-acağını
ve 'HİÇ' e dönüşeceğinin
sûîzânnı ile ve dahi
bilinçsizliğin gafletiyle
adım atamazsın...
*
Ölümü; bir yokoluş ve
varlığını kaybetme
olarak gören insan için;
sevmek ve sevilmek de bir
kayboluş ve
terkedilişi çağrıştırır...
Amma velâkin göze
alabilme cesâretini
göstermeli, çârenin; çâre(siz)liğin
ve bütünün içinde olduğu
gerçeğini gözden kaçırmamalıdır...
Halbuki ölümü; bir yeniden
doğuş ve yenilenme, idrâk ve
BİLİNÇ BÜTÜNLÜĞÜNE ULAŞMA
olarak gördüğünde, daha büyük
bir alana , biçime doğal bir
olanak içinde yeni bir terkîbe,
simyâya, güce ve yansımaya
dönüşeceği apaçık görülecektir...
TAM DA BU YÜZDEN;
'GERÇEK SEVGİ' VE 'ÂŞK' TIR
SADECE , İNSANI
ÖZGÜRLEŞTİRECEK VE BUNU
SÜRDÜREBİLİR
KILACAK OLAN!..
*
HAKÎKÎ ÂŞK seni koşulsuz
ve geriye dönüşü olmayan
bir başkalaşmaya,
kurtuluşa ve her türlü
potansiyelin olduğu gerçek
kavuşmaya, birleşmeye
ve yaratıma sokacaktır...
SEVGİ ;
VAROLUŞUN EN BÜYÜK
GÜCÜ ,TILSIMI , BİRLEŞTİRİCİSİ,
İYİLEŞTİRİCİSİ , NEDENİ
VE KATALİZÖRÜDÜR!..
'GERÇEK ÖZ' ün seni;
kalıcı bir şekilde ego ve
gölgelerinin yanıltıcılığından,
tuzaklarından çekip çıkartacak,
varlığının en yalın, en menfaâtsiz ,
en sâf hâline ve yaratıma
dâvet edecek, varlığındaki bu
nûr ile nerede, kimle ve
ne şekilde olursan OL;
KENDİNİ BİL-EREK,
TÜM OLUŞUMLARIN İÇİNDE
OLMANI SAĞLAYACAKTIR!..
*
ÖZGÜRLÜĞÜN;
EN BÜYÜK HAZÎNEN
OLUŞU, MÂSÛMİYETİN
EN SÂF NOKTASINA
DOKUNDUĞU VE ONU HİÇ
UNUTMADIĞIN BİR
DENEYİME SOKTUĞU İÇİN
VE BU SENİ;
BİLİNÇSİZLİĞİN KARMİK
( NEGATİF-POZİTİF )
DÖNGÜLERİNDEN KURTARIP,
AYIRT EDİCİ,
ARI BİR FARKINDALIKLA
YAPILANDIĞIN,
KADÎM BİLGELİKLE
HAREKET ETMENİN
EKSEN BULDUĞU KIDEMLİ
SAHADA, VAROLUŞLA
BÜTÜNLEYEN SIRLI
BİR YOLDA YÜRÜMENE
VESİLE OLACAKTIR!..
*
YOKLUĞUN VE HİÇLİĞİN
FARKINDA OLDUĞUN BİR
VARLIK ALANINDA ANLAMLA
YÜRÜDÜĞÜN VE İŞLERİNİ
CESÂRET, ZERÂFET VE
MÂRÎFETLE SERİMLEDİĞİN,
akışın tekrâr senin üzerinden
ÂŞK VE MÂSÛMÎYETLE
kurulduğu bir yansımaya
ve sûrete dönüşeceksin!..
*
O' ndan gelen, O' nda olan,
O' ndan zuhûr eden, O' na
dönen ve O' ndan yansıma bulan
VARLIK hâlinde seyir eden ve
katkıda bulunan bir yaşamın
benlik bilinci ise;
••••••••••••••••••
İLAHÎ BİLİNCİN ;
PLÂNLI, TESÂDÜFSÜZ,
REEL, AKIŞKAN,
SAMÎMÎ, ÇIKARSIZ bir şekli
ile yol alacaktır!..
•••••••••••••••••••
İşte en büyük deneyim ,
öğrenim ve öğretim, bu;
---------------------------------------
•KENDİNİ BİLME
VE BULMA VE
• 'ÖZ' E UYANMA
BİLİNCİDİR!...
---------------------------------------
Nerden geldiğini ve
nereye gittiğini bilen,
yaşamı ve varlığı
anlamlandırabilmiş ve
mârîfetiyle,kendini ve
yaptıklarını fark
edecek erdem ve bütünlüğe ;
EBEDÎ-ÖLÜMSÜZ
İLÂHÎ BENLİK BİLİNCİ' ne
uyanabilmiş bununla
iş gören ••••[İNS-ÂN]••••
NİHÂÎ KUTSAL
İNSAN MERHÂLESİNE
ULAŞMIŞTIR!..
*
Diğer tüm nefsî
bilinçlerinin ,
ayrımında olduğu için de
ANLAYAN, ANLATAN,
DERİNLEŞEN, DERİNLEYEN,
DÖNÜŞEN, DÖNÜŞTÜREN,
EVRİLEN,
EVİREN, SORUMLULUK VE
KABİLİYETTE,
YETKİNLİK VE OLGUNLUK
İÇİNDE
BÜYÜK BİR VÂZÎFE İLE
ÖNDER
BÎR LİDER OL-MUŞ;
ÖĞRENEN VE ÖĞRETEN ,
SEVEN VE SEVİLEN
DUYAN VE DUYURAN,
ALAN VE VEREN,
OKUYAN VE OKUMAYA
VESİLE EDEN,
TÜM KIYMETLİ ADIMLARA
KENDİNİ
ÇEVRESİNİ VÂSIL EDEN,
FEDÂKÂR VE
BÜTÜN ERDEMLERİ
İSİM, SIFÂT VE FİİLLERİ ,
TOPLUMSAL VİCDÂNLA VE
KENDİ ÜZERİNDEN TECRÜBE
EDEN VE ETTİREN BAŞKA
BİR KIYMETLİ
VARLIĞA VE
KUTSAL
BİR VARLIĞA
DÖNÜŞMÜŞTÜR
ARTIK!..
...ÖZ...
BU VESÎLE İLE TÜM
ÖĞRETMENLERİMİZİN ÖĞRETMENLER
GÜNÜNÜ KUTLAR, BİZLERE AÇTIKLARI
IŞIKLI YOLDA,••• [İNS-ÂN]•••OL-MANIN
NÛRU VE ONURUYLA YÜRÜMEYİ
BİR VÂZİFE VE ŞEREFLE
SÜRDÜREBİLMEYİ
YARADÂN' DAN HER ÂN
NİYÂZ EDERİM!..
*
BU YOL VE YOLCULUK
İÇİNDE BANA SEVGİ İLE
UZANMIŞ TÜM ELLERE,
VARLIKLARA, İNSANLARA
VE UZANABİLDİĞİM
HER YARATILMIŞA
DERİN , KALBÎ
MÛHÂBBETİM
SAYGIM
VE
SEVGİM
İLE...
...ÖZ...
Durmadan boşluğunu
hissettirir de arar ,
mecnûn eder de seni;
karşı koyamazsın
hiçbir ân..
VE FAKAT
Acılar, ölümler, savaşlar ,
kayıplar ve trajediler
unutturmaya çalışır
bu arayışını...
NEREDEYSE
BAŞARIR GİBİ OLUR...
HUZŪR , KORKUYA
MUTLULUK DA
HUZURSUZLUĞA
BIRAKIR ÇOK
GEÇMEDEN YERİNİ...
TÜKENME HİSSİ ALIR
HER YANI...
*
VELHASIL;
İNSÂNOĞLU
NEDEN SEVMEYİ
UNUTMAYA BAŞLADI?..
En büyük korkusu nerdeyse;
SEVMEK VE SEVİLMEK
oldu diye
bir daha düşünmeli...
*
Duygular;
bir nehir gibi ,
kanından fışkırırcasına
dolaşırken damarlarında,
çok yazık ki
yakınlaşmak ve sevilmek,
neden en büyük korku
hâlini aldı?..
*
SEVGİYİ
BULMAK ZORDUR!..
ANCAK ONU HAYATINA
KABÛL ETMEK
DAHA ZORDUR!..
ÖNCE ,
KENDİNİ SEVMELİSİNDİR!..
ÖNCE ,
KENDİNİ AFFETMELİSİN!..
VE ÖNCE ,
KENDİNİ SARIP
SARMALAMALI VE
KUCAKLAYABİLMELİSİN!..
VELHÂSIL-I KELÂM
BİLHASSA DA
İÇTEN BİR İNSAN
OLABİLMELİ ve KİN
GÜTMEMELİ, KİBRİ
VE GURURU
ATABİLMELİSİN...
VE
ÇÂRENİN KENDİ
İÇİNDE VE SENDE
GİZLENMİŞ OLDUĞUNU,
BUNUN EN MUÂZZÂM BİR
BÜTÜNLEŞME YAŞATACAĞINI
HİSSEDEBİLMELİSİN...
*
BÜTÜN KORKULAR;
ÖLÜMÜN TÜREVLERİDİR
ASLINDA!..
Bütün korkuların;
ölümden
geldiğini bilirsen, bu
kapının SEVGİ ve ÂŞKtan
yaratılmış bir anahtarla
açılacağını da ve 'benlik'
denilen o devâsâ gölgenin
ölümüyle dönüşümünün
ve müşâhadesinin
bununla olacağını da
aslında derinlerinde
bilirsin...
Ama ne yazık ki
'ÂMÂ' bir kâlb ile
onu karanlıkta
nasıl bulabilirsin?..
*
İŞTE O YÜZDEN
İNSANI EN ÇOK
SEVMEK VE SEVİLMEK
KORKUTUR!..
YA YOK OLURSA ,
BU SEVGİDE
KAYBOLURSA,
YA ÖZGÜRLÜĞÜ
VE BENLİĞİ YİTER
GİDER VE ONA
BİR ŞEY KALMAZSA!..
*
O zaman gerçekten
YOK OL-acağını
ve 'HİÇ' e dönüşeceğinin
sûîzânnı ile ve dahi
bilinçsizliğin gafletiyle
adım atamazsın...
*
Ölümü; bir yokoluş ve
varlığını kaybetme
olarak gören insan için;
sevmek ve sevilmek de bir
kayboluş ve
terkedilişi çağrıştırır...
Amma velâkin göze
alabilme cesâretini
göstermeli, çârenin; çâre(siz)liğin
ve bütünün içinde olduğu
gerçeğini gözden kaçırmamalıdır...
Halbuki ölümü; bir yeniden
doğuş ve yenilenme, idrâk ve
BİLİNÇ BÜTÜNLÜĞÜNE ULAŞMA
olarak gördüğünde, daha büyük
bir alana , biçime doğal bir
olanak içinde yeni bir terkîbe,
simyâya, güce ve yansımaya
dönüşeceği apaçık görülecektir...
TAM DA BU YÜZDEN;
'GERÇEK SEVGİ' VE 'ÂŞK' TIR
SADECE , İNSANI
ÖZGÜRLEŞTİRECEK VE BUNU
SÜRDÜREBİLİR
KILACAK OLAN!..
*
HAKÎKÎ ÂŞK seni koşulsuz
ve geriye dönüşü olmayan
bir başkalaşmaya,
kurtuluşa ve her türlü
potansiyelin olduğu gerçek
kavuşmaya, birleşmeye
ve yaratıma sokacaktır...
SEVGİ ;
VAROLUŞUN EN BÜYÜK
GÜCÜ ,TILSIMI , BİRLEŞTİRİCİSİ,
İYİLEŞTİRİCİSİ , NEDENİ
VE KATALİZÖRÜDÜR!..
'GERÇEK ÖZ' ün seni;
kalıcı bir şekilde ego ve
gölgelerinin yanıltıcılığından,
tuzaklarından çekip çıkartacak,
varlığının en yalın, en menfaâtsiz ,
en sâf hâline ve yaratıma
dâvet edecek, varlığındaki bu
nûr ile nerede, kimle ve
ne şekilde olursan OL;
KENDİNİ BİL-EREK,
TÜM OLUŞUMLARIN İÇİNDE
OLMANI SAĞLAYACAKTIR!..
*
ÖZGÜRLÜĞÜN;
EN BÜYÜK HAZÎNEN
OLUŞU, MÂSÛMİYETİN
EN SÂF NOKTASINA
DOKUNDUĞU VE ONU HİÇ
UNUTMADIĞIN BİR
DENEYİME SOKTUĞU İÇİN
VE BU SENİ;
BİLİNÇSİZLİĞİN KARMİK
( NEGATİF-POZİTİF )
DÖNGÜLERİNDEN KURTARIP,
AYIRT EDİCİ,
ARI BİR FARKINDALIKLA
YAPILANDIĞIN,
KADÎM BİLGELİKLE
HAREKET ETMENİN
EKSEN BULDUĞU KIDEMLİ
SAHADA, VAROLUŞLA
BÜTÜNLEYEN SIRLI
BİR YOLDA YÜRÜMENE
VESİLE OLACAKTIR!..
*
YOKLUĞUN VE HİÇLİĞİN
FARKINDA OLDUĞUN BİR
VARLIK ALANINDA ANLAMLA
YÜRÜDÜĞÜN VE İŞLERİNİ
CESÂRET, ZERÂFET VE
MÂRÎFETLE SERİMLEDİĞİN,
akışın tekrâr senin üzerinden
ÂŞK VE MÂSÛMÎYETLE
kurulduğu bir yansımaya
ve sûrete dönüşeceksin!..
*
O' ndan gelen, O' nda olan,
O' ndan zuhûr eden, O' na
dönen ve O' ndan yansıma bulan
VARLIK hâlinde seyir eden ve
katkıda bulunan bir yaşamın
benlik bilinci ise;
••••••••••••••••••
İLAHÎ BİLİNCİN ;
PLÂNLI, TESÂDÜFSÜZ,
REEL, AKIŞKAN,
SAMÎMÎ, ÇIKARSIZ bir şekli
ile yol alacaktır!..
•••••••••••••••••••
İşte en büyük deneyim ,
öğrenim ve öğretim, bu;
---------------------------------------
•KENDİNİ BİLME
VE BULMA VE
• 'ÖZ' E UYANMA
BİLİNCİDİR!...
---------------------------------------
Nerden geldiğini ve
nereye gittiğini bilen,
yaşamı ve varlığı
anlamlandırabilmiş ve
mârîfetiyle,kendini ve
yaptıklarını fark
edecek erdem ve bütünlüğe ;
EBEDÎ-ÖLÜMSÜZ
İLÂHÎ BENLİK BİLİNCİ' ne
uyanabilmiş bununla
iş gören ••••[İNS-ÂN]••••
NİHÂÎ KUTSAL
İNSAN MERHÂLESİNE
ULAŞMIŞTIR!..
*
Diğer tüm nefsî
bilinçlerinin ,
ayrımında olduğu için de
ANLAYAN, ANLATAN,
DERİNLEŞEN, DERİNLEYEN,
DÖNÜŞEN, DÖNÜŞTÜREN,
EVRİLEN,
EVİREN, SORUMLULUK VE
KABİLİYETTE,
YETKİNLİK VE OLGUNLUK
İÇİNDE
BÜYÜK BİR VÂZÎFE İLE
ÖNDER
BÎR LİDER OL-MUŞ;
ÖĞRENEN VE ÖĞRETEN ,
SEVEN VE SEVİLEN
DUYAN VE DUYURAN,
ALAN VE VEREN,
OKUYAN VE OKUMAYA
VESİLE EDEN,
TÜM KIYMETLİ ADIMLARA
KENDİNİ
ÇEVRESİNİ VÂSIL EDEN,
FEDÂKÂR VE
BÜTÜN ERDEMLERİ
İSİM, SIFÂT VE FİİLLERİ ,
TOPLUMSAL VİCDÂNLA VE
KENDİ ÜZERİNDEN TECRÜBE
EDEN VE ETTİREN BAŞKA
BİR KIYMETLİ
VARLIĞA VE
KUTSAL
BİR VARLIĞA
DÖNÜŞMÜŞTÜR
ARTIK!..
...ÖZ...
BU VESÎLE İLE TÜM
ÖĞRETMENLERİMİZİN ÖĞRETMENLER
GÜNÜNÜ KUTLAR, BİZLERE AÇTIKLARI
IŞIKLI YOLDA,••• [İNS-ÂN]•••OL-MANIN
NÛRU VE ONURUYLA YÜRÜMEYİ
BİR VÂZİFE VE ŞEREFLE
SÜRDÜREBİLMEYİ
YARADÂN' DAN HER ÂN
NİYÂZ EDERİM!..
*
BU YOL VE YOLCULUK
İÇİNDE BANA SEVGİ İLE
UZANMIŞ TÜM ELLERE,
VARLIKLARA, İNSANLARA
VE UZANABİLDİĞİM
HER YARATILMIŞA
DERİN , KALBÎ
MÛHÂBBETİM
SAYGIM
VE
SEVGİM
İLE...
...ÖZ...