@senkendinibul

.

.

.

  Yaşam...

Ve

  Ölüm...

YAN YANAYDILAR...

SONSUZ KERE...

AYNI DÖNGÜDE...

 YAŞAM VE ÖLÜM...


YÜRÜDÜLER


  YAN YANA...

O

KADÎM  YOLU


BİRLİKTE...
.
.
.

*

VE

Bir yay

aralığı kadar

YAKIN...

Bir bıçak kadar

 SOĞUK....

Bir patlama kadar

DELİCİ VE SICAKTI...

 KALBİNİN SESİ...

Barutun 
ve savaşın
o metâlik,
o donuk ve
kasvetli

havasına
alışkın,
ama bir o kadar
vâkûr ve gözüpek
KAHRAMANIYDI
KIT'ÂLARIN...

VE

denizleri aşan,

 bir amirâl

edâsıyla

 girdi avluya...

Önce 
suyunu içti...
  Sonra bakındı...

Usulca,

başını

   gezdirirken...


   YUKARI...

Daha da
  yukarı...

Ve

 birden yere 

   çömeldi...

Şimdi 

 ZAMAN..

Gözlerinde

 nemli,

paslı

ve

yırtık

bir yelkenliydi...

Lâkîn

bilir gibiydi

yine aşacağı 

suları...

Uzakta 

şanlı ve

mûkâddes

 bir yere

kavuşacak

 gibiydi belli ki...

Hâlbûki 

yerinden

bile 

kımıldamadan

nice engin
suları,
nice derin
deryâları

yarıyordu ufku
bakışları...
Hem de

hiç yorulmadan...

    

O 

mavi

   dalgaları...

O

müşfik

 köpükleriyle

   içer gibi...

Niceden

bilir 

gibiydi

gideceği yolu...

İYİ İDİ

pusulası
belli ki

hem de çok

İYİ...

Öyle

 rahattı 
   İŞTE...

O ince,

o

nârîn

   soluğuyla...

Ve
öyle

dingin ve sâkin
ve
tatlı

bir huzur

   hâkimdi...

Avluda...

Hâlihazırda...

Gözlerinde

adanışın

buruk yası da

kalmış değildi hani...

Selîm,

sessiz bir

teslîmîyet 

 içindeydi...

   Hemen ...

Oracıkta,

kutsal bir perde

belirdi âdetâ...

BİR
DOĞRU EL;

onu,
"TEKBÎR"

sesiyle kendine

getirdi...

ŞİMDİ,

 NİYETİ,
 GÖĞE
Ve
  YERE...

Ve
MEVLÂ' ya
YÂKÎN
OL- MAK
 İDİ...

iki göz yana,

boyun sağa

çevrildi...

Yukarı kalkan 

keskin mi

keskin çelik,

birden

apânsız

şâha kesildi...

Kör edici

ışıltı,kutsal bir

nidâyla âniden

aşağı indi...

Ve

buldu

gideceği yeri...

...O ân...

... Durdu ....
.
.
.

...Her şey...

   ...BOŞLUKTA...
.
.
.

SÂDECE 

ŞÂHÂDET

SARDI

   GÖĞÜ...

VE

 YERİ...

AL

BİR BAYRAK

MİSÂLİYDİ

  HER YAN...

 A-KAN...

TÂZE

   KAN...

VE

ETRAFA

YAYILAN

DEMİR

    KOKUSU...

ADANIŞIN

ÇELİKTEN

GÜÇLÜ,

TEMİZ,

MÛKÂDDES

BUĞUSU

SARMIŞTI

   HER YERİ...

ARTIK

KUTLU,

SIRLI BİR

SİPERDİ

TÜYLERİ 

ŞİMDİ...

O
POST...

  AL 
 RENKLİ
   'POST' A

   DÖNÜŞTÜ...

O

Bembeyaz

O

yumuşacık

O

pasparlak

O

NÂRÎN

   POST...

VE

hâlâ

 kımıl kımıldı...

HENÜZ

geçen
 SEDEFTEN

BİR

   BULUT misâli...

VE 
HEMEN
   YAĞAN...

Ve
AL KANA
BÜRÜNEN
O
ENGİN
    SULAR...

hâlâ

   sıcacıktı...

   Kâlbi...


Evet KALBİ

ATIYORDU

  Hâlâ...

LÂKÎN,

ISRARLA,

YAŞAMA

TUTUNMAMAYA
ÇEKİLMİŞTİ
   BESBELLİ...

Ayakları, 

bir kaç kez

debelendi...

VE 

SONRA

O kapkara

zeytin
gözler

yuvalarına

öylece

çekiliverdi...

İşte

öylece...

Canı önce

gözlerinden,

en son da

o küçücük

çamurlu

ayaklarından,

yavaş yavaş

ve

ağır ağır,

IRAĞI

YAKÎN

    EYLEDİ...

...ÖZ...

"NEFSİNİ BİLEN RÂBBİNİ BİLİR."
HZ.MÛHÂMMED(S.A.V)


***
*
..."BİLİNÇ" ; 'NE' yin içinde ise
ŞÂHİT oradadır!..


"KURB" ÂN-INIZ (YAKINLIK)
DÂÎM VE HER "ÂN" INIZ
BAYRAMINIZ
OL-SUN!..

...ÖZ...