@senkendinibul

KISIM-V

...

Ilgın 

ağacından

 sızan nemli 

ve

buruk 

tenhâlık!..

Yavaş yavaş

 sarının

 kızıla

 yenildiği düşten

 arda kalanlar...

Ulvî 
bir âşktan 
 kalan , şefkâtin
 yardıma
 koştuğu 
teselli bulan ,
 yorgun kımıltılar...

Dalında, rahat durmayan 

bir serçenin, ordan oraya sıçrayan , 

bir inen , bir yükselen , telâşlı ve

nârîn kanat çırpışları...

Söğüt ağacının kendini 

bırakmış , bir o kadar zemine ve

 zamana ayak uyduran ,

boşvermiş edâsı arasında oynaşan , 

 gölgenin ışıkla muâzzâm dansı...

Her kımıltıda ,
ışığın  ve karanlığın 

terkîbindeki sihre kapılan , 

hareketin  ve durgunluğun
 câzibesindeki dengeye vurulan , 
iki minik kedinin , 

birbirleriyle kaynaşan
 anî uyumu...

 Sessizliğin; insanı kendine
 yapıştıran 

âdetâ kenetleyen
 huzûru...

...

#Sürgün ,
solgun
     sargın sonbahar!...
Mevsimlerden
vedâ zamanıdır
 cıvıltıya...
Yaprağın dargın
 yanağına
son bir bûsedir
   düşerken suya...
ûhrevî 
yolculuğuna
 ağıtıdır
yakınlaşırken
     toprağa...öz..#

...

Damla damla akan ,
huzûra inat; birden

 meltemden lodosa , sonra
 poyraza dönen 

öfkeli ve hoyrat bir kızıllığa 
bürünen, tepesi atmaya başlamış , 

puslu bir kıskançlıkla bakan 
 bulutların gergin atmosferi...

Şu sevdâlı ikiz tepeleri

 ve o nâdîde mor salkımlı evi saran , 

 yaralı , buruk , şaşkın ve apansız 

ve avaz avaz yükselen 
hüzünlü buğu...

Artık

 inen akşamın 
dalgın rüyâsına ,

 yavaş yavaş sızan 
çekilme vaktidir 

 gün ışığının...
Güneş; 
hâzin bir histir artık 
parmak uçlarında...
Yaz;
 ellerini bırakmış bir çocuk
gibidir , kaybolmasından
 ürktüğün...
Geceye dâir ûhrevî
bir örtü çekilir
usulca...

Nice rüyâlar örttü
 o yorgun , 

 nemli ve solgun kamış 
kokusunu...

Çığlığı kadifemsi , belki biraz

 kırgın ve çılgın bir gönlün 

kal!....gitme!..
Diyen mütereddit 
cılız

sesi kaldı geriye...

İşte

Çıngıraklarıyla sürüler , 

nasıl geçer de önünden kesif bir koku

 bırakırsa geride , yokluğunda 

yaz öyle bırakır da gider 

insanı...

İçinden ,
 katar katar turnalar

 geçer de sen , 
çaresizce bakakalırsın ya
...papatyalara...

 Öylece ardından...

Saçı sevdâ 
kızılı
   bir hüzünle...

Mor yağmurlar
 yağan tepelerle...

Bakışları 
hazan sarısı
 mavilikle...

...Kalakalırsın!..

ZAMANIN
BİTEN
ÖPÜŞÜ İLE..

 ... 'YAZ' IN ...

...VE...

...Öylece...

'EYLÜL' ün 

    ardından...

...

...ÖZ...

---KISIM-V---

'...her sonun başlangıcına...' 
ithâf edilmiştir...ÖZ...