@senkendinibul

...
KISIM I

HİCÂZ

 MAKÂMINDA 

GELİR 
HAZÂN...

İLÂHÎ BİR 

HÜZÜN

KALIR 

GERİYE

 'YUVA'DAN...

 TÂZE

MELTEMİNİ

  ALMAYA

   KALKIŞIR DA...

TENLERİN 

BİTMEYEN 

ÖPÜŞÜNDEN

 ZAMAN...

...

...ÖZ...

Bir ilmeği daha ayırdı

yine ' ÖMÜR HALISI 'ndan...

Bir 'YAZ'ı daha eskitti yine

sapsarı 'EYLÜL VAKTİ' dir
ZAMAN!..

Sürse de sefâsını ıtırlar ,

 acıklı bir telaş içinde 
kalan yıldız çiçekleri ,
 akşam sefâlarıyla 

diz dize duran ,
 kokusunu saklamaya 
yeltenen melissalar...

Sarmaş dolaştı , 
tatlı meltemiyle deniz kızları ,
 dağların mor salkımlı

 evlerinde rüzgârın...

Sâhile vuran dalgaların
 kayalara çarpan 

mahsûn sesinde , 
uzakta bir inip bir kalkan,
 yetim sandalların , 
şaşkın şavkı vurur 
artık bakışlara...

Kadehe dökülen mey 
misâli şu kızıl yapraklar ,
 terkederken usulca ,
kocamış çınar dallarını ,
sebepli bir hüzün sarar şimdi,
şarkının hicâz makâmını...

Fısıldar dudaklar ,

eskimeyen tınıyı , 
şimdi eskiyen tenlere...

Tatlı bir serinlikte , 
akşamlarını bekler yine akisler , 
hâtıralarsa, ömrün kalan

tâzeliğinde tedirgin...

Eskidi yine gün , 
sarının saltanatıyla
 biriktirmiş yine
 altın düşlerini mevsim...

 Konfeti gibi inmede 
altunî tozları zamanın,
 önümüze biriktirmede ,
 yaşlarını gün be gün 
hatırnâz şemâlleriyle
 bulutlar...

...

...ÖZ...

---Kısım-I---

( Devam edecek...)